یکی از زیبایی‌های روزمره اینه که وسط روزمررگی همین طوری که تلویزیون روشنه و تو داری ظرف میشوری یهو‌ی آهنگ خاطره انگیز مال دوران نوجوونی ت پخش بشه و تو رو دوباره با خودش به حال و هوای اون موقع ببره. به روزایی که بی وقفه عاشق میشدی. ازون عشقای یواشکی و بی حرف. عشقایی که بچه‌های این دوره نمیفهمند. مگه میشه آدم تو راه مدرسه 3 سال طرفو ببینه ولی فقط به هم نگاه کنن 😍😁 ما اینجوری بودیم. چند روز پیش این اتفاق افتاد. دوره ما منصور‌ی مدت خیلی گل کرد. آهنگش اینجوری بود:
بنویس دنیای منی همه رویای منی
بنویس از من بنویس
بنویس عاشق یکی بود
بنویس بنویس بنویس
غریبونه شکستم من اینجا تک و تنها
دلخسته ترینم در این گوشه دنیا
ای بی خبر از عشق
نداری خبر ازمن
روزی تو مایی نمانده اثر ازمن
...... نمیدونم تا چه حد درست نوشتم ولی این آهنگ منو یاد عشق انداخت. یاد عاشقی🤗